Als je hart open is.
Is je hart open voor alles.

Voor liefde.
Voor ontroering.
Voor vreugde.
Voor pijn.
Voor onmacht.
Voor paniek.

Voor onvervulde verlangens en de frustratie die daaronder smeult.

Een open hart is een gevoelig hart.

Om die gevoeligheid te dimmen heb je aangeleerd om pijn te verdoven.

Door belachelijk hard te werken.
Onnodig veel troep te kopen.
Veel meer te eten en te drinken dan je lichaam nodig heeft.
Door jezelf uit te hongeren.
Door oeverloos te vreten en daarna oeverloos te kotsen.
Jezelf over de top te bewijzen door middel van (sport)prestaties.
Jezelf compleet te verliezen in porno- of seksverslaving.
Oeverloos, ongeremd online te scrollen en te surfen.

Allés om je innerlijke zeurende leegte maar op te vullen.
Allés om je diepste pijn maar niet te hoeven voelen.

Allés om het contact met je diepste kern te vermijden.

Wil je weten wat de dodelijke keerzijde van dit beschermingsgedrag is?

Hoe beter het je lukt om jezelf af te sluiten voor je diepste pijn.
Hoe minder je in staat bent om tederheid, vreugde, vervulling, ontroering, geluk
op het allerdiepste niveau te voelen.

Want niets kan jou meer écht raken…

Door je af te sluiten van je diepste pijn dooft je je innerlijke VUUR.

Door je af te sluiten van je diepste pijn doof je het BEEST in jezelf.

JA.

Het beest in jou dat wil brullen.
Dat ongetemd wil leven.
Dat ongetemd wil liefhebben.
Dat ongetemd wil ondernemen.

Leg je aan banden.

Verdoven is Doven.

Ben jij klaar voor een ONGETEMD leven?

Boek dan NU een Goede Beurt.